Contact

Volgens ex-wethouder Struijlaart maken een aantal raadsleden zich vooral druk om de oneerlijke verdeelsleutel van de kosten van de SED-organisatie. De interne perikelen lijken, volgens hem, volledig aan hen voorbij te gaan. “Ze maken zich druk om de verbouwing, terwijl het huis in brand staat”. Waarvan akte in het Noordhollands Dagblad van zaterdag 20 maart 2021. 

Dat een aantal fracties zich druk maken om die verdeelsleutel lijkt me logisch. Je kunt op zijn minst al je vraagtekens hebben bij de initiële verdeling maar nu, na vijf jaar deze afspraak gerespecteerd te hebben, is het tijd voor een herziening. Want dat was ook een afspraak. In het vijfde jaar gaan we evalueren en herzien vanaf 2021. Dat de andere gemeenten daar niet, of juist wel, op zitten te wachten moge duidelijk zijn.

Het ter sprake brengen van deze herziening moest bij “een aantal” raadsleden vandaan komen want wat bleek, in de SED begroting 2021 werd zonder overleg gewoon de oude verdeelsleutel toegepast. En hoewel het onderwerp van de herziening al vaker ter sprake was gekomen, tot irritatie van weer een aantal andere raadsleden (die het schijnbaar allemaal wel prima vinden), was dit toch wel de druppel. Dat binnen de SED-organisatie ter sprake brengen bleek nog niet zo eenvoudig. Vanwege de corona bleken “live” gesprekken hierover erg moeilijk te organiseren te zijn en inhoudelijk zit men nu in een patstelling.    

Maar goed. De oorzaak van het feit dat de zeer ervaren heer Struijlaart zijn werkzaamheden moeilijk kon uitvoeren ligt, naast nog enkele andere oorzaken buiten zijn macht, dus grotendeels aan een onvoldoende presterende SED-organisatie die ook nog eens te veel tijd geeft aan het sociaal domein en de, volgens hem, ruime regelingen op dit gebied. Doelt hij dan op een aantal taken uit het sociaal domein die door, onder andere, zijn eigen landelijke partij (VVD) bij de lokale gemeenten zonder passende budgetten over de schutting zijn gegooid? Of wellicht wat bijzondere bijstand voor mensen die dat voor hun kinderen hard nodig hebben? Wat hij precies bedoelt wordt niet duidelijk.   

Kortom, een aantal raadsleden die strijden voor een wat eerlijker verdeling van de bijdrage in de kosten van de SED-organisatie moeten niet zeuren en in gaan zien dat de problemen veel groter zijn dan zij beseffen. Dus we moeten op basis van een oude verdeelsleutel nog meer geld pompen in een organisatie die in de brand staat en wellicht als verloren beschouwd moet worden? Het punt “brandmeester” lijkt in ieder geval nog niet te zijn bereikt. Dus moet er meer water op het vuur in de vorm van extra bijdragen. Al een aantal keer eerder moest er fors geld bij en was de oplossing nabij zo spiegelde men ons voor. Was dat werkelijk zo of had men slechts de batterijen uit de rookmelder gehaald om het piepen even te stoppen en staat men tegen de wind in te blussen?     

Welke kant het op gaat en moet met de SED-organisatie is voor ons ook nog onduidelijk. De synergie van één ambtelijk apparaat tegen gelijke of lagere kosten is een utopie gebleken. Ook overgaan naar één bestuurlijke organisatie is wellicht noodzakelijk maar gezien de verhoudingen lijkt dat verder weg dan ooit.

Dat de heer Struijlaart olie op het vuur heeft gegooid is duidelijk. Iedereen krijgt er van langs maar misschien had hij zelf veel eerder op de brandmelder moeten drukken!